ام آر آی سر

MRI سر یا MRI مغز چیست؟

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی ( MRI ) سر یا ام آر آی سر یک آزمایش بدون درد و غیر تهاجمی است که تصاویر مفصلی از مغز و ساقه مغز شما ایجاد می کند. دستگاه MRI با استفاده از میدان مغناطیسی و امواج رادیویی این تصاویر را ایجاد می کند. این آزمایش به عنوان ام آر آی مغز یا MRI جمجمه نیز شناخته می شود. اسکن MRI با اسکن سی تی یا اشعه ایکس متفاوت است زیرا از اشعه ( اشعه ایکس یا اشعه گاما ) برای تولید تصاویر استفاده نمی کند. اسکن MRI با ترکیب تصاویر ، تصویر سه بعدی از ساختارهای داخلی بدن شما ایجاد می کند ، بنابراین در تشخیص ناهنجاری های ساختارهای کوچک مغز مانند غده هیپوفیز و ساقه مغز موثرتر از سایر اسکن ها است. گاهی اوقات می توان یک ماده حاجب یا رنگی را از طریق وریدی برای تجسم بهتر ساختارها یا ناهنجاری ها استفاده کرد.

چرا به MRI سر نیاز داریم؟

ام آر آی مغز یک ابزار مفید برای تشخیص تعدادی از بیماری های مغزی است ، از جمله:

• آنوریسم یا برآمدگی در رگ های خونی مغز
• اسکلروز چندگانه
• ضایعات نخاعی
• هیدروسفالی ، تجمع مایع نخاعی در حفره های مغز
• سکته
• عفونت ها
• تومورها
• کیست
• ورم
• اختلالات هورمونی مانند آکرومگالی و سندرم کوشینگ
• خونریزی مغزی
• التهاب
• مشکلات مربوط به توسعه یا ساختار (مانند ناهنجاری کیاری)
• مشکلات عروق خونی
• مشکل بوجود آمده به دلیل آسیب قبلی به سر

ام آر آی سر می تواند تعیین کند که آیا در اثر سکته مغزی یا آسیب دیدگی، مغز دچار آسیب شده اید یا خیر. پزشک شما همچنین ممکن است برای بررسی علائمی مانند:

• سرگیجه
• ضعف
• تشنج
• تغییر در تفکر یا رفتار
• تاری دید
• سردردهای مزمن

این علائم ممکن است به دلیل مشکل مغزی باشد ، که اسکن MRI می تواند به تشخیص آن کمک کند. MRI عملکردی یا Functional MRI که به اختصار fMRI نیز گفته میشود برای اسکن ام آر آی مغز بسیار بکار گرفته میشود این نوع اسکن ام آر آی یا fMRI مغز برای افرادی که ممکن است مجبور به انجام عمل جراحی مغز شوند مفید است. fMRI می تواند مشکلات در مناطقی از مغز را که مسئول گفتار و زبان و حرکت بدن هستند ، مشخص کند. این کار را با اندازه گیری تغییرات متابولیکی که در هنگام انجام برخی کارها در مغز شما اتفاق می افتد انجام می شود. در طول این آزمایش ، ممکن است لازم باشد کارهای کوچکی را انجام دهید ، مانند پاسخ به سوالات خاص یا ضربه زدن به انگشت شست با نوک انگشتان. علاوه بر این ، نوعی MRI به نام آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی ( MRA ) وجود دارد که رگ های خونی مغز را بهتر بررسی می کند.  

نحوه آمادگی برای اسکن MRI مغز

ابتدا کادر پزشکی بایستی مطمئن شوند که فلز در بدن شما وجود ندارد. این قطعات فلزی می نوانند شامل:

• کاشت گوش داخلی
• مفاصل مصنوعی
• دفیبریلاتور یا ضربان ساز
• انواع خاصی از دریچه های قلب
• استنت های عروقی
• کلیپ های آنوریسم مغزی

کادر پزشکی ممکن است همچنین از شما بپرسند آیا تا به حال با ورق فلز کار کرده اید یا با ترکش فلزی آسیب دیده اید. همه این موارد می تواند بر میزان ایمنی شما برای انجام MRI تأثیر بگذارد. در مورد ایمپلنت و ضربان ساز ، این موارد به دلیل میدان مغناطیسی قوی MRI می توانند به درستی کار نکنند. اگر از هر چیزی که حاوی فلز باشد ، از جمله جواهرات یا عینک آفتابی استفاده می کنید ، باید آن موارد را بردارید. فلز با توانایی دستگاه MRI در ایجاد تصویر واضح تداخل دارد. بریس ها و پر کننده های دندان معمولاً مشکلی ایجاد نمی کنند ، اما چاقوهای جیبی ، قلم ، سنجاق ها و برخی وسایل دندانپزشکی می توانند تداخل ایجاد کنند. ممکن است پرسنل از شما بخواهند که لباس بیمارستانی بپوشید یا لباسی که حاوی بست فلزی نیست بپوشید. شما نمی توانید دستگاه های الکترونیکی در اتاق MRI داشته باشید. اگر باردار هستید به کادر پزشکی اطلاع دهید. علاوه بر این ، مهم است که در صورت ابتلا به کلاستروفوبیا ( ترس از فضاهای بسته ) به کارکنان اطلاع دهید. اگر چنین است ، ممکن است لازم باشد در طول امتحان از داروهای آرامبخش استفاده کنید یا MRI ” باز ” داشته باشید. دستگاههای MRI باز دارای گنتری گسترده تری هستند که برای بیماران کلاستروفوبیک قابل تحمل تر است.    

روش انجام MRI سر چگونه است؟

در طول اسکن MRI سر ، مهم است که برای به دست آوردن واضح ترین تصاویر کاملا ثابت بمانید. کودکانی که در حالت سکون مشکل دارند ممکن است نیاز به آرام بخش داشته باشند. آرام بخش همچنین می تواند برای بزرگسالان مبتلا به کلاستروفوبیک مفید باشد. شما روی تخت دراز کشیده به داخل دستگاه MRI وارد می شوید. ممکن است یک کویل مغز دور سر شما قرار گیرد. بعد از آن یک تکنسین چندین عکس از مغز شما می گیرد که هر کدام چند دقیقه طول می کشد. میکروفونی در دستگاه وجود دارد که به شما امکان می دهد با کارکنان ارتباط برقرار کنید. این اسکن مغز معمولاً 30 تا 60 دقیقه طول می کشد. شما ممکن است یک محلول حاجب ، معمولاً گادولینیوم، بصورت تزریقی دریافت کنید تا به دستگاه MRI اجازه دهید قسمت های خاصی از مغز شما را به راحتی مشاهده کند ، به ویژه رگ های خونی. دستگاه MRI در حین عمل صداهای کوبشی زیادی ایجاد می کند. ممکن است به شما گوشگیرهایی برای جلوگیری از صداهای دستگاه MRI پیشنهاد شود، یا ممکن است در حین اسکن به موسیقی گوش دهید. خود MRI هیچ خطری ندارد. با این وجود، یک احتمال بسیار اندک وجود دارد که شما به محلول حاجب واکنش آلرژیک نشان دهید. در صورت کاهش عملکرد کلیه به کادر پزشکی اطلاع دهید. در این صورت ممکن است استفاده از محلول کنتراست بی خطر نباشد.

بعد از انجام MRI سر چه اتفاقی می افتد؟

پس از انجام اسکن ، می توانید لباس بپوشید و مرکز را ترک کنید. اگر برای اسکن آرامش بخش داشتید ، کارکنان ممکن است شما را تا زمان هوشیاری کامل به منطقه بهبودی منتقل کنند – معمولاً یک تا دو ساعت پس از دریافت آرامبخش. رادیولوژیست تصاویر MRI شما را تجزیه و تحلیل کرده و نتایج را به شما ارائه می دهد. اگر MRI سر شما اورژانسی بود ، نتایج شما به سرعت در دسترس خواهد بود. مراحل بعدی بستگی به این دارد که آیا نتایج غیرعادی نشان داده یا علت هرگونه ناهنجاری مشخص شده است یا خیر.